Dermatoskopia to metoda diagnostyczna służąca do oceny zmian skórnych. Stanowi ważny element profilaktyki nowotworów skóry. Badanie pozwala ocenić cechy morfologiczne znamion niewidoczne gołym okiem oraz stwierdzić, czy dana zmiana jest groźna.
Badanie dermatoskopowe powinno wykonać się profilaktycznie raz w roku u każdego.
Lekarz przykłada do skóry głowicę dermatoskopu, wyposażoną w kamerę. Następnie, w dużym powiększeniu, ogląda i analizuje zamiany skórne. Zdjęcia zostają zapisane i zarchiwizowane w celu monitorowania lub wykrycia nowopowstałych zmian w przyszłości.
Badanie jest bezbolesne i nie wymaga specjalnego przygotowania.
W zależności od ilości zmian skórnych od 15 do 60 min.
Łyżeczkowanie zmian skórnych to najczęstsza metoda usuwania zmian egzofitycznych, czyli wszystkich tych, które wystają ponad powierzchnię skóry.
W większości przypadków zabieg można przeprowadzić już na pierwszej wizycie, chyba że ze względu na rozmiar lub lokalizację zmiany – dermatolog wyznaczy konkretny termin przeznaczony wyłącznie na jej usunięcie.
Sam zabieg usunięcia zmian skórnych jest szybki i dzięki zastosowaniu znieczulenia miejscowego praktycznie bezbolesny. Lekarz przy pomocy sterylnego narzędzia chirurgicznego, które swoim kształtem przypomina małą łyżeczkę z ostrymi brzegami, wycina wskazaną zmianę. Po zakończeniu zabiegu na ranę nakładany jest opatrunek, a pacjent może spokojnie udać się do domu.
Pamiętajmy o tym, że zawsze metodę usunięcia zmiany skórnej wskazuje lekarz w trakcie konsultacji medycznej.
Tak, jak w przypadku każdego zabiegu medycznego, należy pamiętać o przestrzeganiu higieny oraz o zapewnieniu skórze odpowiedniej pielęgnacji.
Ranę można oczyszczać preparatami antyseptycznymi np.: octenisept. Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, ranę można dodatkowo zabezpieczyć jałowym plastrem opatrunkowym, który pozwala skórze oddychać dzięki warstwie przepuszczającej powietrze.
Badanie mykologiczne stanowi podstawowe narzędzie w diagnostyce infekcji grzybiczych, które pozwala w odpowiedni sposób dobrać rodzaj leczenia.
Badanie mikologiczne polega na hodowli pobranego materiału (wymazu, wycinka skóry, fragmentu paznokcia, próbki krwi). Gdy wiadomo już jaki patogen został wyhodowany, poddaje się go testom mikrobiologicznym i biochemicznym, żeby sprawdzić jego lekooporność. Dzięki temu można zastosować najskuteczniejszą terapię.
Ten rodzaj diagnostyki można wykonać u każdego, nie ma tu żadnych przeciwwskazań. Warto jednak wiedzieć, że wynik będzie bardziej wiarygodny, jeśli przed pobraniem próbki do badania nie będziemy stosować żadnych preparatów przeciwgrzybiczych (leki, maści, kremy) przez 2 tygodnie. Warto też wiedzieć, że miejsce, z którego będzie pobierany wycinek lub wymaz, nie powinno być myte ani czyszczone w dniu badania.
Czas oczekiwania na wynik: 21 dni.
Wymaz z rany pobierany jest w przypadku podejrzenia zakażenia skóry i tkanek miękkich. Badanie pozwala na identyfikację czynnika etiologicznego zakażenia oraz wykonanie jego lekowrażliwości (antybiogramu). Wymaz z rany obejmuje też takie badania jak wymaz z odleżyny, owrzodzenia, miejsca operowanego, przetoki, oparzenia.
Należy odstawić wszystkie antybiotyki zarówno doustne, jak i miejscowe na 7 dni przed wykonaniem badania.
Test płatkowy (ang. patch test) jest najbardziej uznaną metodą diagnostyki alergii kontaktowej. Jest stosowany do diagnostyki alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, które jest reakcją skórną na działanie obcych substancji powodujących reakcję alergiczną. Jest to gotowy test dla określenia przyczyny alergicznego kontaktowego zapalenia skóry. Test składa się z trzech plastrów samoprzylepnych zawierających po 12 płatków.
Jeżeli badana osoba jest uczulona na konkretną substancję, to w miejscu naklejenia alergenu pojawia się w określonym czasie reakcja skórna (zaczerwienienie, naciek, swędzenie). Na podstawie wyglądu tego odczynu, jego nasilenia, lekarz może wnioskować o obecności uczulenia.
Testy płatkowe wykonywane według zaleceń Europejskiego Towarzystwa Wyprysku Kontaktowego są uznawane za najważniejsze badanie w rozpoznawaniu alergii kontaktowej.
Bliznowiec to nadmierny rozrost tkanki łącznej włóknistej powstający na skutek urazu, ukąszenia, a w niektórych przypadkach przy istniejącej predyspozycji genetycznej bez uchwytnej przyczyny. Stanowi on nie mały problem natury estetycznej i jest często powodem do zakłopotania. Metod leczenia jest kilka, ale do najskuteczniejszej należy sterydoterapia.
Zabieg wykonuje się w znieczuleniu nasiękowym. Polega on na podawaniu niewielkich ilości sterydu w formie iniekcji bardzo cienką igłą.
Leczenie bliznowców pozwala na zminimalizowanie ich wielkości i głębokości, dzięki czemu są mniej widoczne. Ilość zabiegów jest zależna od rozległości bliznowca oraz indywidualnych uwarunkowań organizmu.
Około 15 minut.
Do najskuteczniejszych metod leczenia blizn potrądzikowych należą terapia laserem frakcyjnym ablacyjnym oraz osocze bogatopłytkowe. Zabiegi można ze sobą połączyć w jednym protokole zabiegowym co powoduje szybszy potencjał regeneracyjny tkanek, a co za tym idzie szybszy powrót do codziennych aktywności.
Zabieg rozpoczyna się od znieczulenia w formie kremu. Następnie przystępujemy do procedury laseroterpi. Ostatnim etapem jest pobranie krwi, odwirowanie i podanie jej w miejsca poddane wcześniej mikrouszkodzeniom.
Około 60 minut.
Tłuszczak to twór wywodzący się z elementów tkanki łącznej skóry właściwej. Jest wynikiem ogniskowych przerostów komórek tkanki tłuszczowej z wytworzeniem guzków a czasami guzów o dużej wielkości. Tłuszczaki występują najczęściej jako miękkie, pojedyncze lub mnogie podskórne guzki pokryte prawidłową skórą, przesuwalne względem podłoża. Zmiany spotyka się głównie na tułowiu, karku, pośladkach, przedramionach i ramionach.
Tłuszczaki zwykle nie wymagają leczenia. Jeżeli wykwity są przyczyną dyskomfortu pacjenta, w większości przypadków można je usunąć za pomocą lipolizy iniekcyjnej. Zabieg polega na wstrzykiwaniu w tkankę tłuszczową substancji, które powodują rozpad błon komórkowych komórek tłuszczowych. Uwolniony z komórek tłuszczowych tłuszcz jest następnie transportowany do wątroby, a następnie metabolizowany i wydalony z organizmu.
Zabieg zwykle wymaga powtórzenia. Najlepsze efekty widoczne są po 2-3 zabiegach wykonywanych w odstępie co 4-6 tygodni.
15-20 min.
