Laser ginekologiczny zaprojektowany został z myślą o małoinwazyjnym i w pełni bezpiecznym leczeniu:
Rozluźnienia kanału pochwy
Wysiłkowego nietrzymania moczu
Redukcji blizn pooperacyjnych, w tym blizn po cesarskim cięciu, jak również blizn krocza powstałych na skutek skomplikowanych porodów
Redukcji atrofii pochwy
Wybielanie warg sromowych
Waporyzację zmian na szyjce macicy oraz sromie
Usuwaniu zmian naskórkowych
Zabiegi z wykorzystaniem lasera ginekologicznego są z powodzeniem stosowane w ginekologii estetycznej oraz zabiegowej.
Wykorzystanie skanera z głowicą endowaginalną daje efekt fotoablacyjny przez stymulowanie fibroblastów do produkcji nowych włókien kolagenowych, dzięki czemu pochwa staje się bardziej elastyczna, a jakość życia seksualnego pacjentki wzrasta.
Redukcja blizn pooperacyjnych w tym blizn po cięciu cesarskim I nacięciu krocza
Rewitalizacja oraz lifting warg sromowych
Poprawa kolorytu warg sromowych
Zastosowanie skanera endowaginalnego
Terapia obkurczenia kanału pochwy w poporodowym zespole luźnej pochwy
Redukcja wysiłkowego nietrzymania moczu
Redukcja suchości pochwy
Poprawa satysfakcji seksualnej
Jak wygląda zabieg endowaginalny?
Bliżej o terapii wysiłkowego nietrzymania moczu i zespołu luźnej pochwy
Redukcja atrofii pochwy i wysiłkowego nietrzymania moczu, z wykorzystaniem lasera to bezpieczny pozwalający na pełną kontrolę zabieg.
Podczas zabiegu do wnętrza pochwy za pomocą prowadnicy wprowadzana jest specjalna głowica waginalna, która w sposób kontrolowany wykonuje szereg kolumn ablacyjnych, doprowadzając do punktowych uszkodzeń błony śluzowej. Stymuluje to fibroblasty do odbudowy włókien kolagenowych, a w efekcie końcowym prowadzi do regeneracji błony śluzowej.
Finalnie, pochwa staje się bardziej elastyczna i napięta. Terapia, przynosi pozytywne skutki nie tylko w odniesieniu do fizyczności, ale także sfery psychicznej pacjentek.
Bezinwazyjnie i bez powikłań
Po wykonaniu zabiegu pacjentka nie wymaga rekonwalescencji. Terapia jest bezinwazyjna i nie niesie za sobą zagrożenia powstania powikłań.
Natychmiastowy efekt
Po upływie około 7 dni od zabiegu, pacjentka może powrócić do życia seksualnego. Po około miesiącu pojawiają się widoczne efekty zabiegu – pochwa staje się ujędrniona i bardziej nawilżona.
Prostota w wykonaniu
Zabieg z wykorzystaniem lasera jest bezpieczny oraz prosty w wykonaniu, co daje duży komfort użytkowania. Polega na wprowadzeniu do pochwy głowicy lasera i wykonaniu skanowania ustalonych obszarów.
Zastosowanie lasera w ginekologii estetycznej:
Redukcja blizn pooperacyjnych w tym blizn po cięciu cesarskim, po nacięciu krocza
Rewitalizacja oraz lifting okolic pochwy (mniejsze, większe wargi sromowe)
Przewlekłe zapalenie dermatozy sromu (np. rozrost płaskonabłonkowy)
oagulacja naczyniaków
Polip szyjki macicy
Polip pochwy
Polip skórno-włóknisty sromu
Brodawki płciowe
Diagnostyka raka szyjki macicy
Diagnostyka raka szyjki macicy
Dostępne badania:
Cytologia konwencjonalna szkiełkowa
Cytologia płynna cienkowarstwowa LBC
Testy HPV
Białka p16\Ki67
Cytologia szkiełkowa
Badanie cytologiczne stanowi podstawowe narzędzie ochrony przed rakiem szyjki macicy i pozwala znaczenie obniżyć umieralność z tego powodu.
Badanie cytologiczne jest bezinwazyjne i bezbolesne. Pobranie wymazu z szyjki macicy odbywa się w trakcie rutynowego badania ginekologicznego. Materiał pobiera się na szkiełko a następnie utrwala rozmaz odpowiednim preparatem. Cytologia pozwala ocenić architekturę komórek pobranych w wymazie, która w prawidłowych przypadkach jest niezaburzona.
Według skali Bethesda 2001 wyniki cytologiczne są następujące:
NILM – brak podejrzenia neoplazji śródnabłonkowej – wynik prawidłowy
ASC – atypowe komórki nabłonka płaskiego:
ASC-US – atypowe komórki nabłonka płaskiego o nieokreślonym znaczeniu
ASC-H – atypowe komórki nabłonkowe, gdy nie można wykluczyć obecności zmian HSIL
LSIL – zmiany śródnabłonkowe małego stopnia
HSIL – zmiany śródnabłonkowe dużego stopnia
AGC – atypowe zmiany w komórkach gruczołowych
Niestety wykrywalność cytologii to tylko 60%, dlatego warto to badanie wykonywać 1 raz do roku a w razie wyników nieprawidłowych korzystać z metod diagnostyki molekularnej.
Wskazania do rozpoczęcia skrinigu cytologicznego:
2 lata od pierwszego stosunku płciowego
Wiek powyżej 25 roku życia
Cytologia LBC
Cienkowarstwowa cytologia na podłożu płynnym (ang. Liquid Base Cytology – LBC) to nowa technologia wykonywania standardowych, przesiewowych badań cytologicznych. W Europie zachodniej, USA oraz Wielkiej Brytanii technika LBC systematycznie wypiera cytologię konwencjonalną. Również Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników rekomenduje cytologię płynną (LBC) jako metodę zalecaną w przesiewowych badaniach w kierunku raka szyjki macicy.
Cytologia cienkowarstwowa została wynaleziona jako rozwiązanie problemów będących pochodną metodologii tradycyjnych wymazów cytologicznych. Chodzi tu zwłaszcza o przypadki, w których materiał nie był równomiernie rozprowadzany na szkiełku, lub duża część komórek nie została przeniesiona na szkiełko lub wprost zniszczona. W odróżnieniu od klasycznej cytologii, w metodzie LBC wymaz z szyjki macicy pobierany jest na specjalne podłoże płynne, które podlega dalszej obróbce laboratoryjnej w pracowni cytologicznej. Badania kliniczne potwierdziły, że cytologia cienkowarstwowa, poprzez eliminowanie wyżej wymienionych problemów, jest znacznie czulsza i dokładniejsza niż cytologia konwencjonalna. W latach 1997 – 2003 przeprowadzono 14 programów w których przebadano ponad 600 000 kobiet. Wyniki badań dowodzą wzrostu wykrywalności stanów przedrakowych przy użyciu LBC względem tradycyjnej cytologii szkiełkowej.
Technika badania jest identyczna jak w przypadku cytologii szkiełkowej, jednak rozmaz nie jest pobierany na szkiełko a zanurzony wraz ze szczoteczką w specjalnym roztworze. Taka metoda pozwala na dokładniejszą ocenę komórek szyjkowych ponieważ jest pozbawiona zanieczyszczeń.
Ten sam materiał biologiczny, który jest pobierany z szyjki macicy do badania LBC, może zostać poddany ocenie w kierunku obecności wirusa HPV lub też obecności białek p16/Ki 67, które świadczą o procesie karcynogenezy.
Testy HPV
Co to jest HPV?
HPV ( Human papilloma virus) to ludzki wirus brodawczaka. Wykazuje powinowactwo do komórek skóry okolic odbytu i narządów rozrodczych, jamy ustnej, gardła i krtani oraz układu pokarmowego i moczowego. Jest przyczyną różnych zmian rozrostowych komórek nabłonka: od brodawek i kłykcin, poprzez zmiany śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy czy sromu, do zmian inwazyjnych np. raka szyjki macicy, sromu, prącia, pochwy i odbytu.
Czy infekcja HPV wywołuje raka szyjki macicy?
Zależność przyczynowa pomiędzy HPV a rakiem szyjki macicy została udowodniona ponad wszelką wątpliwość. Wprzypadkach raka szyjki macicy obecność DNA HPV została wykazana w 99,7%.
Dotychczas poznano 200 typów wirusa HPV , z czego 60 atakujących nabłonek szyjki macicy. 30 z nich jest związanych ze zmianami nabłonka, prowadzącymi do rozwoju raka szyjki macicy.
Które wirusy są najbardziej niebezpieczne?
Najczęściej do rozwoju nowotworu prowadzi typ 16 i 18 wirusa HPV. Mają one najwyższy potencjał onkogenny. Oprócz tych typów wysoki potencjał onkogenny posiadają również typy: 31, 33, 45. Łącznie typy 16, 18, 31, 33, 45 odpowiadają za 95% raków szyjki macicy.
Czy każda infekcja HPV jest groźna i prowadzi do raka szyjki macicy?
Zakażenie HPV jest infekcją przenoszoną drogą płciową. W ciągu swojego życia ponad 80% aktywnych seksualnie kobiet i mężczyzn ma kontakt z wirusem. Jednak większość zakażeń HPV ulega samoistnemu wyleczeniu. Długotrwałe utrzymywanie sie zakażenia ( powyżej 24 miesiące ), zwykle związane z wirusami o dużymi potencjale onkogennym, jest głównym czynnikiem predysponującym do rozwoju raka szyjki macicy.
Jakie testy na HPV można wykonać i kiedy?
Zazwyczaj testy na HPV mają swoją wartość przy nieprawidłowych wynikach badań cytologicznych. Nie zaleca się ich wykonywania u osób młodych tzn poniżej 25 r.ż, kiedy przypada szczyt zachorowań na wirusa, bo większość tych infekcji ulega samowyleczeniu. Testy na HPV są pomocne u kobiet powyżej 30r.ż., zwłaszcza przy nieprawidłowych wynikach badań cytologicznych, jak ASCUS, czy LSIL.
Badanie na obecność HPV można wykonać jednorazowo w próbce łączonej wraz z cytologią płynną cienkowarstwową (LBC).
Białka p16/Ki67
Wymaz na obecność białek p16\Ki67 to bezinwazyjny i bezbolesny test polegający na pobraniu materiału z tarczy i kanału szyjki macicy identycznie jak w trakcie badania cytologicznego. Jednak jego wartość diagnostyczna jest znamiennie wyższa, ponieważ ocenia występowanie dwóch białek, których obecność w komórkach wymazu wskazuje na zapoczątkowanie procesu nowotworowego.
Poniżej krótka charakterystyka:
Białko p16 – białko supresorowe, którego pojawienie się w cytoplazmie komórkowej jest następstwem rozwoju przetrwałego zakażenia HPV wysokiego ryzyka. Wzrost ekspresji p16 następuje w wyniku zapoczątkowania procesu karcynogenezy i jest zarazem jego sygnałem.
Białko Ki67 – białko jest markerem jądrowym proliferacji komórkowej a jego obecność koreluje z inicjacją procesu karcynogenezy ( czyli procesu powstawania nowotworu).
Tym samym pacjentki z dodatnim wynikiem powinny zostać niezwłocznie poddane dalszej diagnostyce. To z pewnością przełom w diagnostyce molekularnej i nowe narzędzie diagnostyczne w wykrywaniu wczesnego raka szyjki macicy.
Wskazania do wykonania:
Nieprawidłowe wyniki cytologiczne (ASCUS, LSIL)
Dodatnie wyniki HPV DNA
Badanie można wykonać jednorazowo pobierając w próbce łączonej wraz z cytologią płynną cienkowarstwową (LBC).
HIFU to obecnie jedno z najnowocześniejszych i najbardziej efektywnych systemów na rynku dla ginekologii plastycznej. Zabieg HIFU miejsc intymnych jest doskonałą terapią poporodową. Umożliwia przywrócenie warunków intymnych sprzed porodu, przywracając satysfakcję i intensyfikując doznania.
Zabiegi:
Leczenie poporodowego zespołu luźnej pochwy
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu
Zasada działania:
Fale ultradźwiękowe HIFU oddziaływują na głębokości pochwy 3 mm i 4,5 mm, czyli na tkankę mięśniową, wymuszając jej regenerację i stymulując odbudowę kolagenu nie uszkadzając przy tym śluzówki. W rezultacie ma to wzmocnić mięśniówkę i poprawić sprężystość pochwy.
Efekt zabiegu pojawia się już po kilku tygodniach ( 6-8 tyg) od dnia zabiegu, pozwalając przywrócić satysfakcję strefy intymnej.
Przebieg zabiegu:
Zabieg poprzedza wizyta konsultacyjna podczas której przeprowadzany jest wywiad i badanie ginekologiczne.
Zabieg przeprowadza się przy użyciu specjalnej głowicy, która przypomina ultrasonograficzną głowicę dopochwową. Emituje ona ultradźwięki oddziałujące na tkankę mięśniową. Efekty możliwe są do uzyskania już po 1 zabiegu.
Zabieg nie uszkadza śluzówki dzięki czemu nie występuje krwawienie.
W zależności od uzyskanego efektu zabieg można powtórzyć za 6-8 tygodni.
Zalety zabiegu HIFU:
Zabieg nieinwazyjny
Nie ma potrzeby znieczulenia
Nie ma potrzeby depilacji
Nie ma krwawienia
Bezbolesny
Brak uszkodzenia śluzówki
Brak negatywnego wpływu na codzienne życie zawodowe i prywatne po zabiegu
Jakie są różnice pomiędzy zabiegami HIFU a zabiegami laserowymi CO2 i Er:YAG?
Mechanizm zabiegu jest zupełnie inny. Głębokość penetracji lasera CO2 lub Er:YAG obejmuje głównie obszar śluzówki, natomiast głębokości penetracji HIFU osiągają wartość 3,0 mm do 4.5 mm pod powierzchnią śluzówki.
Przed zabiegiem:
Bezpośrednio przed zabiegiem HIFU należy się upewnić , że nie występuje czynny stan zapalny ani krwawienie, gdyż stanowią one przeciwwskazanie do wykonanie jakiejkolwiek procedury zabiegowej.
Pacjentka około 1 godziny przed zabiegiem powinna wypić minimum 1,5l płynu przed planowanym zabiegiem, gdyż odpowiednie nawodnienie organizmu jest bowiem ważnym elementem w uzyskaniu pożądanego efektu.
Bezpośrednio przed zabiegiem należy opróżnić pęcherz moczowy, ponieważ podczas procedury pacjentka może mieć z jego strony nieprzyjemne odczucie parcia.
Po zabiegu:
Przez 72 godziny po zabiegu nie przyjmować leków przeciw zapalnych.
1 do 2 dni nie korzystać z gorących kąpieli i sauny.
Pacjentka po zabiegu nie powinna współżyć 1 do 5 dni z powodu możliwości wystąpienia dolegliwości bólowych podczas stosunków płciowych.
Unikać bardzo pikantnych, ostrych posiłków oraz dużo kofeiny i alkoholu przez 2-7 dni.
Zawiera składową progestagenną i estrogenową. Tabletkę zaleca się przyjmować od pierwszego dnia krwawienia raz dziennie o stałej porze. W razie pominięcia 1 tabletki przyjąć ja najszybciej jak to możliwe a następnie kontynuować zgodnie z wcześniejszym schematem.
Istnieje kilka schematów podawania tabletki antykoncepcyjnej:
21/7 – w opakowaniu 21 tabletek aktywnych, następnie 7 dni przerwy, w której występuje krwawienie miesiączkowe. Po 7 dniach przerwy należy rozpocząć następne opakowanie.
24/4 – w opakowaniu 24 tabletki aktywne oraz 4 tabletki placebo, przyjmowanie tabletek przez 28dni bez przerwy, krwawienie miesiączkowe występuje w trakcie tabletek placebo. Tabletki stosuje się bez przerwy, jedno opakowanie za drugim.
Schemat ciągły aktywny – polega na ciągłym przyjmowaniu tabletek aktywnych bez przerwy i bez tabletek placebo. Powoduje to wydłużenie cyklu bez krwawienia miesiączkowego.
Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej:
Zakrzepowe zapalenie żył i żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (w tym obciążający wywiad rodzinny)
Znacznie upośledzona czynność wątroby. Aktywne zapalenie wątroby do czasu normalizacji wyników badań czynnościowych wątroby
Choroba wieńcowa lub choroba naczyń mózgowych aktywna lub w wywiadzie
Migreny z aurą
Cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi
Rozpoznanie lub podejrzenie raka piersi
Niewyjaśnione patologiczne krwawienia z dróg rodnych
Potwierdzenie lub podejrzenie ciąży
Palenie tytoniu przez kobiety powyżej 35 r.ż.
Znacznie zwiększone stężenie cholestrerolu lub triglicerydów w surowicy
Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze
Korzyści ze stosowania doustnej tabletki antykoncepcyjnej:
Skuteczna antykoncepcja
Mniejsza zapadalność na raka endometrium
Mniejsza zapadalność na raka jajnika
Możliwa mniejsza częstość złośliwej choroby sutka
Zwiększona gęstość mineralna kości (BMD) – ochrona przed osteoporozą
Prawdopodobnie mniejsza częstość endometriozy
Możliwa mniejsza zapadalność na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)
Możliwe działanie ochronne przed rozwojem zmian miażdżycowych
Możliwa mniejsza częstość występowania mięśniaków macicy
Wskaźnik Pearla (odsetek ciąż przypadający na 100 stosujących daną metodę antykoncepcji w ciągu 12 miesięcy) dla DTA – 7.
Doraźna tabletka antykoncepcyjna ”po”
Powoduje opóźnienie lub zahamowanie jajeczkowania i zapobiega zapłodnieniu. Skuteczność omawianej metody nie wynika z efektu po zapłodnieniu, tym samym antykoncepcja doraźna nie służy wywoływaniu poronień.
Tabletkę należy przyjąć możliwie jak najszybciej po stosunku. Standardowo zaleca się, aby odstęp ten nie przekraczał 120 godzin. Największą skuteczność zapewnia przyjęcie hormonów do 24 godzin i znacznie spada po 72 godzinach.
Antykoncepcja doraźna jest nieskuteczna w przypadku zaimplementowanej ciąży i nie ma dowodów naukowych na działanie poronne oraz uszkadzające płód, jeżeli kobieta stosująca tą tabletkę jest już w ciąży.
Minitabletka gestagenna (MTG)
Zawiera małą dawkę progestagenów. Należy ją przyjmować codziennie w sposób ciągły. Działanie antykoncepcujne polega przede wszystkim na zmianie charakteru śluzu szyjkowego i wpływie na endometrium. Endometrium staje się niepodatne na zagnieżdżenie zarodka, a śluz szyjkowy jest gęsty i nieprzepuszczalny. Hamowanie owulacji następuje w ok. 60%.
Ze względu na niską dawkę hormonu MTG należy stosować codziennie o tej samej porze. Zaleca się podawanie tabletki w południe.
Wskaźnik Pearla – 7.
Antykoncepcja przezskórna (plastry)
Plastry zawierają hormony, które uwalniane są systematycznie do krążenia. Pierwszy plaster należy nakleić pierwszego dnia miesiączki. Zmiana plastra następuje co 7 dni. Plaster przykleja się na podbrzuszu, górnej zewnętrznej powierzchni ramienia, pośladkach, czy górnej części tułowia. Nie należy przyklejać plastra na piersi! Skóra powinna być zdrowa, czysta i sucha, bez podrażnień.
Nie należy stosować kremu ani mleczka kosmetycznego. Po naklejeniu plastra należy go ucisnąć przez około 10s na całej powierzchni, żeby dobrze przylegał do skóry.
Korzyści ze stosowania plastrów:
Większa częstość kontynuacji związana ze schematem tygodniowym
Unikanie zaburzeń wchłanianiaw przewodzie pokarmowymi efektu pierwszego przejścia przez wątrobę
Skuteczność antykoncepcyjna utrzymująca się przy 1-2 dniowym opóźnieniu
Spodziewane korzyści nieantykoncepcyjne podobne jak przy DTA
Wskaźnik Pearla – 7.
Antykoncepcja dopochwowa (krążek)
Pochwa jest idealnym miejscem wchłaniania steroidów antykoncepcyjnych. Pierścień antykoncepcyjny uwalnia stałą dawkę hormonów na dobę. Pierścień umieszcza w pochwie sama pacjentka przy pomocy aplikatora pierwszego dnia miesiączki. Rutynowo pierścień należy usunąć po 3 tygodniach i po 7 dniach przerwy, w których zwykle następuje miesiączka, założyć nowy.
Nie zaleca się usuwania pierścienia na czas odbywania stosunku, mimo że metoda ta dopuszcza wyjęcie i ponowne włożenia pierścienia w ciągu 3 godzin bez utraty skuteczności.
Pierścień w pochwie zazwyczaj jest niewyczuwalny, nie stanowi dyskomfortu dla pacjentki, ani partnera. Wypadnięcie pierścienia dotyczy ok. 2% użytkowniczek. Pierścień nie wpływa na florę pochwy, na wyniki badań cytologicznych. Leki dopochwowe ani stosowanie tamponów nie wpływają na działanie antykoncepcyjne pierścienia. Korzyści ze stosowania pierścieni dopochwowych:
Eliminacja schematu codziennego
Unikanie problemów z wchłanianiem z przewodu pokarmowego
Unikanie efektu pierwszego przejścia przez wątrobę
Mniejsza częstość działań niepożądanych estrogenów
Rzadsze krwawienia i plamienia
Większa możliwość opóźnień – skuteczność antykoncepcyjna utrzymuje się nawet do 5 tygodni
Wskaźnik Pearla – 7.
Wkładka domaciczna niehormonalna
Wkładka nie wpływa na jajeczkowanie, ani nie jest środkiem przerywającym ciążę. Antykoncepcyjne działanie wkładek domacicznych niezawierających hormonu polega na ogólnej reakcji macicy na ciało obce. Odpowiedź ta ma działanie plemnikobójcze. Wkładki zawierające miedź powodują uwalnianie do jamy macicy jonów miedzi, które wywierają biochemiczne działanie na endometrium oraz wywołują zmiany w śluzie szyjkowym. Miejscowa mikroreakcja zapalna wywołuje działanie antykoncepcyjne i chroni zarówno przed ciążą wewnątrz, jak i pozamaciczną.
Obserwacja w pierwszym roku stosowania wkładki u kobiet, które rodziły.
Oprócz wytworzenia reakcji na ciało obce powoduje dodatkowe działanie hormonu na endometrium. Mechanizm działania polega na hamowaniu implantacji poprzez reakcję doczesnową błony śluzowej macicy związana z zanikiem gruczołów oraz penetracji i przeżycia plemników przez zagęszczenie śluzu szyjkowego. Dochodzi również do częściowego hamowania rozwoju pęcherzyków jajnikowych i jajeczkowania. Po pierwszym roku stosowania cykle owulacyjne występują u 50-75% kobiet. Po usunięciu wkładki dochodzi do szybkiego przywrócenia fizjologicznego środowiska wewnątrzmacicznego. Stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej nie wiąże się z zakażeniem prowadzącym do niepłodności. Nie stwierdza się również zwiększonego ryzyka wystąpienia zakrzepicy żylnej.
Ultrasonografia miednicy małej
Ultrasonografia miednicy małej
Ginekologiczne badanie ultrasonograficzne przeprowadzamy przy pomocy głowicy dopochwowej. Badanie służy ocenie struktur miednicy i umożliwia ocenę budowy macicy oraz jajników. Badanie wykonujemy przy użyciu najwyższej jakości aparatu USG firmy GE VOLUSON E8 EXPERT, który posiada możliwość obrazowania trójwymiarowego.
Badanie USG przezpochwowe pozwala rozpoznać i monitorować:
Obecność i prawidłowy rozwój wczesnej ciąży:
Ciąża wewnątrzmaciczna – obecność akcji serca
Ciąża pozamaciczna – lokalizacja zazwyczaj jajowodowa
